Αρίστιππος Κουσίδης (1871-?)
Καθηγητής Εφηρμοσμένης Μηχανικής, Θεωρητικής Μηχανικής (1910-17
& 1920-22)
«Ο
Κουσίδης από το Τσεπέλοβο της Ηπείρου εσπούδασε στο Πολυτεχνείο και στη
συνέχεια μετεκπαιδεύθηκε στο φημισμένο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης.
Είχε
πλούσια επαγγελματική δράση ως μηχανικός στη Γερμανία, στην Ελλάδα, στην
Αιθιοπία και στην Αίγυπτο.
Εδίδαξε
στο Πολυτεχνείο από το 1910 ως το 1917, απολύθηκε για πολιτικούς λόγους, επανήλθε
το 1920 και απολύθηκε ξανά το 1922.
Εδίδαξε
«Στατική», «Αντοχή της Ύλης», «Γραφοστατική» καθώς και «Υδραυλική» και
«Οπλισμένο Σκυρόδεμα».
Στη
διάρκεια της υπηρεσίας του στο Ίδρυμα συνέγραψε σημειώσεις «Στατικής», «Αντοχής
των Υλικών» και «Υδραυλικής». Παρατίθενται χαρακτηριστικές σελίδες από τα δύο
πρώτα καθώς και ένα θέμα από τη «Στατική».
Πέραν
των συγγραμμάτων αυτών ο Κουσίδης εδημοσίευσε σειρά άρθρων στο επιστημονικό
περιοδικό «Αρχιμήδης» από το 1908 ως το 1916. Αναφέρονται χαρακτηριστικά τα
«Υπολογισμός σωλήνων δια της ενεργητικής θεωρίας», «Τρία ζητήματα εφηρμοσμένης
μηχανικής», «Ταχύς προσδιορισμός του θεωρήματος του Bernoulli», «Προσδιορισμός
κεντροβαρών εκ ροπών αδρανείας», «Ατμάμαξα διπλής εκτονώσεως» και «Περί
χρησιμοποιήσεως τωνφυσικών δυνάμεων υπό του ανθρώπου».
Ο
Κουσίδης ήταν βαθύτατα θρησκευόμενος και συνέγραψε περισπούδαστα θεολογικά
συγγράμματα όπως το «Θρησκεία, Επιστήμη, Κοινωνία» [43], από το οποίο παραθέτουμε
το εξώφυλλο (φωτ. 43) και μερικές χαρακτηριστικές σελίδες (φωτ. 44, 45) από τις
οποίες προκύπτει και η εξαιρετική φιλοσοφική κατάρτισή του.
Δυστυχώς
η θρησκοληψία και ίσως οι διαρκείς διώξεις και απολύσεις οδήγησαν τον Αρίστιππο
Κουσίδη σε μελαγχολία η οποία σταδιακά εξελίχθηκε σε ψυχοπάθεια που τον οδήγησε
στο θάνατο. Συνοψίζοντας, το Σχολικό Έτος 1910-1911, τελευταίο της περιόδου αυτής,
η τετράδα των καθηγητών Μηχανικής απαρτίζεται από τους Α. Κουσίδη, Ι.
Χατζιδάκη, Ι. Ραπτάκη και Γ. Κονοπισόπουλο, με μισθούς 350 δρχ., 140 δρχ.
(επιμίσθιο), 400 δρχ. και 400 δρχ. αντίστοιχα»
Πηγή 170 χρόνια Πολυτεχνείο οι μηχανικοί και η τεχνολογία στην Ελλάδα
*** O Κουσίδης δεν συγκαταλέγεται στους επιφανείς Ζαγορίσιους των οποίων τα πορτραίτα αναρτήθηκαν στο Δημοτικό Μέγαρο Ασπραγγέλων