Απ’ το «Κοινόν των Ζαγορισίων» στον «Ενιαίο» Δήμο Ζαγορίου


Τετάρτη, 17 Νοεμβρίου 2010

Απ’ το «Κοινόν των Ζαγορισίων» στον «Ενιαίο» Δήμο Ζαγορίου


Ο Νέος Ενιαίος Δήμαρχος Ζαγορίου
Ο Γαβριήλ Παπαναστασίου του Σπυρίδωνος είναι από την Κυριακή τυπικά ο νέος δήμαρχος στον Ενιαίο Δήμο Ζαγορίου, ο οποίος δήμος Ζαγορίου έχει ως τυπική έδρα το χωριό Ασπραγγέλοι και βεβαίως είναι το χωριό από το οποίο κατάγεται ο νέος δήμαρχος.

Μεταφορικά λοιπόν, ως προς την ιστορία του προνομιακού καθεστώτος αυτοδιοίκησης των 14 χωριών του Ζαγορίου που συνέστησαν το «Κοινόν τῶν Ζαγορισίων» επί Σινάν Πασά κατά το 1430 - 31 και κυριολεκτικά για την αυτοδιοικητική συνέχεια του Ζαγορίου, μέσον του Ενιαίου Δήμου Ζαγορίου επί Καλλικράτ Πασά σήμερα 2010 - 11, ο κ. Παπαναστασίου φαίνεται να είναι συμβολικά - μετά το 1868 και μετά από 143 χρόνια - ο ανακληθείς «Ζαγόρ Κοτσάμπασης» ο έχων τη Δοβρά ως «Επιστασία Ζαγορίου», αν θεωρήσουμε τον «Ενιαίο Δήμο Ζαγορίου» και τη λειτουργία του ως ιστορική συνέχεια και ως ευκταία αναβίωση του «Κοινού τῶν Ζαγορισίων».

Ως Π.Δ.Ν.Π. συγχαίρουμε θερμά και ειλικρινά τον κ. Γαβριήλ Παπαναστασίου για την εκλογή του και για την κοινά αποδεκή προεκλογική του συμπεριφορά και την όλη προσπάθειά του, που είχε ως έκβαση ένα καθαρό εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο έλαβε από ένα σημαντικό εκλογικό σώμα που υποστήριξε και υπερψήφισε την εκλογή του.

Του ευχόμαστε, με την έναρξη της θητείας του από 01/01/2011, να είναι ο επί της ουσίας δήμαρχος του Ενιαίου πλέον Ζαγορίου, με απόλυτη επίγνωση και συνείδηση του ρόλου και της αποστολής του, καθώς με πρόνοια και βούληση συναινετικού επαναπροσδιορισμού προηγούμενων απόψεων, θέσεων και δράσεων που εκδήλωσε στα όρια της τότε δημοτικής του ενότητας, καθώς αφορούν σήμερα το διοικητικό, τον οικονομικό και το γεωγραφικό χάρτη του Ζαγορίου και θα συμβάλουν οπωσδήποτε θετικά στην επιθυμητή εμπέδωση του Ενιαίου, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της καθημερινότητας και λειτουργικά στην ισόροπη ανάπτυξη του Ζαγορίου.

Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν τον εννοούμε και δεν τον αποδεχόμαστε ως τον «Ζαγόρ Κοτσάμπαση» εκείνον, που στις μέρες μας θα σήμαινε διαπίστευση πλήρους ευτέλειας και υποτέλειας στο χοτζερέ της κεντρικής εξουσίας, με κατ' επίφαση τις κοινωνικές και οικονομικές ελευθεριότητες των δημοτών, μέσα σε ένα καθυστερημένο, υπανάπτυκτο και απροσπέλαστο Ζαγόρι.

Επίσης συγχαίρουμε θερμά και ειλικρινά τους επικεφαλείς των άλλων δύο συνδυασμών, τους κ.κ. Σουκοβέλιο Γεώργιο και Σπύρου Βασίλειο, που έχουν το ίδιο αυτοδιοικητικό βιογραφικό με το κ. Παπαναστασίου και επέδειξαν επίσης ανάλογη συμπεριφορά και ήθος στον προεκλογικό τους αγώνα και θεωρούνται ισάξια εν δυνάμει δήμαρχοι.

Συγχαίρουμε επίσης όλους/ες τους/τις εκλεγμένους/ες Δημοτικούς και Τοπικούς Συμβούλους, όσους και όσες με ευγενική παρουσία και λόγο, με έντιμο αγώνα και ανιδιοτελείς επιδιώξεις, βρέθηκαν σήμερα να πλαισιώνουν το νέο αυτοδιοικητικό σχήμα το Δήμου Ζαγορίου σ’ αυτή την ιστορική στιγμή για το «Ενιαίο του Ζαγορίου», του πάλαι ποτέ «Κοινόν τῶν Ζαγορισίων».

Η εκλογή του νέου δήμαρχου και οι συσχετισμοί
Όπως είχαμε εκτιμήσει, η αναμέτρηση του β’ γύρου θα ήταν κλισέ υπόθεση του Τυμφαίου και Βικώου Ζαγορίου με βάση τα αριθμητικά δεδομένα που διαμόρφωσε το εκλογικό σώμα κατά τον α’ γύρο και μοιραία ως Δυτικού – Ανατολικού (ως προς την προέλευση του νέου δημάρχου) με βάση τη συσπείρωση που διαφαίνονταν να διαμορφώνεται ύστερα από τον αποκλεισμό του κ. Γ. Σουκοβέλιου.

Να σημειώσουμε έτσι για την ιστορία της εκλογής ότι, ναι μεν και βέβαια ο κ. Παπαναστασίου πήρε ψήφους από ολόκληρο το Ζαγόρι, γεγονός που τον καθιστά καθολικά αποδεκτό, αλλά το πανωσήκωμα εκείνο που πριμοδότησε την εκλογή του, προήλθε κατ' εξοχήν από το Τυμφαίο Ζαγόρι, καθώς τον καθοριστικό - ρυθμιστικό ρόλο έπαιξαν τα χωριά Τσεπέλοβο, Σκαμνέλι, Βρυσοχώρι και γενικά οι Σουκοβελικοί ψήφοι από όλες τις εκλογικές περιφέρειες.

Έτσι απλά προέκυψε ο νέος ενιαίος δήμαρχος, ο από του 1982 Κοινοτάρχης Ασπραγγέλων και επί δωδεκαετίας Καποδιστριακός δήμαρχος Κ. Ζαγορίου κ. Γ. Παπαναστασίου.
Το αίτημα του εκλογικού σώματος στην κάλπηΗ Ζαγορίσια κάλπη δεν μπόρεσε βέβαια να επιβάλει Βοϊνίκιους όρους ή Σιουρούτια στον Καλλικράτη, αν και αποτελεί ιστορική σύπτωση το γεγονός της εμφανούς μεταστροφής του εκλογικού σώματος σε 14 χωριά που άλλαξαν την εκλογική τους συμπεριφορά στο β' γύρο, ωστόσο όμως αυτή η κάλπη, φαίνεται να έλαβε σοβαρά υπόψη δυο βασικά αιτήματα του εκλογικού σώματος, που θα καθόριζαν το ποιοτικό και το ηθικό μέτρο της νέας αυτοδιοικητικής Αρχής στο Ενιαίο Ζαγόρι.

Το ένα είναι ότι, ανέδειξε μια νέα Δημοτική Αρχή, με ένα Δημοτικό Συμβούλιο το οποίο συντίθεται στο σύνολό του από αξιόλογα πρόσωπα - παλιά και νέα - τα οποία πρόσωπα φαίνεται να κατανοούν και να υιοθετούν σε ένα βαθμό τις έννοιες, συναίνεση, συνεργασία, διαφάνεια, προσφορά και ανιδιοτέλεια και θα να γνωρίζουν ότι οι παχυλές αγελάδες έπαψαν να βόσκουν στο Ζαγόρι κι ακόμη ότι οι καιροί που έρχονται απαιτούν όχι απλά ενσυνείδητους αιρετούς, αλλά αλτρουιστές και ευεργέτες.

Το άλλο είναι ότι, εξοστράκισε όλους/ες τους εξ επαγγέλματος καποδιστριακούς ή μη υποψήφιους αιρετούς, όλους τους αγύρτες και τους τυχάρπαστους κερδοσκόπους, τους άνευ ηθικής και δημοκρατικού φρονήματος παρασιτούντες καιροσκόπους, που ήθελαν να παρεισφρέουν και διαταράσσουν την οικονομική και την κοινωνική ζωή του Ζαγορίου, ως εκπρόσωποι της γκρίνιας, της μιζέριας, της αρπαχτής και της οπισθοδρόμησης.

Θεωρούμε ότι, με την εκλογή τους όλοι/λες οι αιρετοί μας, θέλησαν να αλλάξουν σελίδα στην αυτοδιοικητική Βίβλο του Ζαγορίου και αυτονόητα αποφάσισαν να συμπορευτούν, ομόθυμα και με επιστήμη, αλληλεπιδρώντας δημιουργικά με ιδέες και συνεργατικά με προτάσεις για έργα υποδομής και ανάπτυξης, μέσα από ένα χωρίς επιστροφή μονόδρομο που διατυπώνεται με απόλυτη συνείδηση και πεποίθηση στο λογότυπό μας ως «Ζαγορίου Κοινόν και Συμφέρον», απαλείφοντας και εξοβελίζοντας κάθε επικίνδυνο γεωγραφικό ή εθνογραφικό προσδιορισμό.

Ο μύθος του αυτοχρηματοδοτούμενου  
Το 2011 είναι το κρίσιμο έτος, εκείνο κατά το οποίο ο Καλλικράτης, ο Δερβέναγας του Δ.Ν.Τ.ισμένου κράτους μας, θα εισβάλει και θα επιβάλει άνευ όρων, κατά συνέπεια και στο Ζαγόρι, αυστηρά την ανεύρεση και την είσπραξη των εσόδων του δήμου, από δικούς του δημοτικούς πόρους/φόρους για την ώρα, υλοποιώντας έτσι το περιβόητο "αυτοχρηματοδοτούμενο" των νέων δήμων μέσα από τη παντελή φορολογία των πάντων.

Κι αυτό γιατί, παραμένει μυθικά και επικίνδυνα αδιευκρίνιστο από τον Καλλικράτη το διαδικαστικό εκείνο του προσδιορισμού της ανεύρεσης των πόρων, που σημαίνει ότι αυτή η λογιστική πρωτοβουλία αφήνεται στο δήμο (κάθε δήμο) ο οποίος με τη σειρά του θα επινοήσει έσοδα - χαράτσια προϊόντα μικρολογιστικής εις βάρος των δημοτών (εφ' όσον δεν αναλάβει έγκαιρως επιχειρηματικές πρωτοβουλίες) έσοδα ικανά που προφανώς θα καλύψουν προσωρινά τις νέες αυξημένες και τις πρώην όσες εκκρεμείς οικονομικές ανάγκες του.

Είναι γνωστό ότι οι καποδιστριακοί δήμοι, προκειμένου να αυξήσουν τα έσοδά τους προσέφευγαν εύκολα και αλόγιστα στον τραπεζικό δανεισμό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ήδη σήμερα υπερχρεωμένες διοικητικές ενότητες και με υποθηκευμένα τα δημοτικά τους περιουσιακά.

Περιφερειοποίηση δια του "εντέλλεσθαι"
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, η περιφερειοποίηση της δημόσιας διοίκησης, με τους "μικρούς υπουργούς" των Περιφερειών που θα έχουν ως υφιστάμενους τους "μικρούς νομάρχες" των Δήμων, συνιστά ντεφάκτο διοικητικό τεμαχισμό της μέχρι τώρα δημόσιας διοίκησης που είχε κοινό σημείο αναφοράς την κεντρική διοίκηση - εξουσία. Έτσι δημιουργεί περιφέρειες και δήμους διαφορετικών ταχυτήτων ανάλογων προς τα αντίστοιχα μέσα παραγωγής και ανάπτυξης που διαθέτουν, καθώς επίσης οποιοδήποτε ως τώρα κοινό πρόβλημα μετατίθεται, ετεροποιείται και εγκλωβίζεται στα όρια των περιφερειών και των δήμων.

Κατά συνέπεια, τα προβλήματα που προκύπτουν σε όλους τους τομείς της πολιτικής, της κοινωνικής και οικονομικής ζώής και θεωρούνται κοινά στην ελληνική κοινωνία - επικράτεια, τώρα περιφρειοποιούνται, τεμαχίζονται, διαφοροποιούνται και απομονώνονται, ενώ  διεκδικητές αποστασιοποιούνται, και οι λύσεις επίσης αναζητούν διαφορετικές απαντήσεις, μέσα στη διαφορετική φιλοσοφία και δυνατότητα επίλυσης των περιφερειών.

Το μεγάλο ερώτημα και πρόβλημα της νέας δημοτικής αρχής του Ζαγορίου - πέρα από την αντιμετώπιση της σκληρής καθημερινότητας και εν όψει των εκχιονισμών του οδικού δικτύου - θα είναι η αναζήτηση και ανεύρεση των πόρων εκείνων, που δε θα έχουν σχέση με τον τραπεζικό δανεισμό ή με την εκποίηση των περιουσιακών του στοιχείων και ασφαλώς σε καμία περίπτωση με τη χαρατσικοποίηση των δημοτικών τελών, ώστε να "στήσουν" στην πράξη τους διοικητικούς μηχανισμούς του Καλλικράτη, που για την ώρα είναι σχέδια επί χάρτου.
Ως πρώτο σημαντικό βήμα και ισχυρό όπλο του Ενιαίου Δήμου Ζαγορίου, θεωρούμε ότι είναι η σοβαρότητα, η αφύπνιση και διορατικότητα, συναίνεση και η συνεργασία στην αυτοδιοικητική ζωή και πράξη της δημοτικής αρχής ως διοικητικό σώμα και κατά συνέπεια μεταξύ των δημοτών του και ιδιαίτερα των τουριστικών επιχειρηματιών, καθώς επίσης και όλων των επιτηδευματιών, που θεωρούνται φορείς ζωής και ανάπτυξης στο Ζαγόρι ή όσων σκέφτονται να επενδύσουν στο Ζαγόρι και όχι εις βάρος του.

Συνεργασία
Η παραπάνω σχέση που ακούει στο όνομα "ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ" καθώς διαβόητα εκφράζεται από τις επωνυμίες των συνδυασμών ("Ζαγόρι με συνέχεια", "«Ενιαία Δημιουργική Κίνηση Πολιτών Ζαγορίου», "ΖΑΓΟΡΙ") θεωρούμε ότι αυτή η σχέση πρέπει να γίνει θεσμός και με γνώμονα αυτή τη βασική αρχή, θέλουμε να είμαστε όλοι/λες πρόθυμοι/ες να συζητήσουμε και να προτείνουμε στη συνέχεια, μέσα από ένα καθαρό, εποικοδομητικό και ανεπιτήδευτο διάλογο, για ένα επιχειρισιακό και επιχειρηματικό δήμο με ασφαλή προοπτική και βιώσιμη ανάπτυξη, που θα αξιοποιήσει παραγωγικά όλες τις υφιστάμενες υποδομές και προσόδους, στη βάση του "τί διαθέτω" και του "τί ταιριάζει" στο Ζαγόρι.

Για να μη πει κανείς μετά από μερικά "χαμένα" χρόνια, το απευκταίο "ότι", δεν ξέραμε … ποιος το περίμενε … δεν ήταν δυνατόν … πώς φτάσαμε στο «Κενόν τῶν Ζαγορισίων» και θα έχουν δυστυχώς τότε όλοι/ες αυτοί/ές ένα ισχυρό άλλοθι και βέβαια μια βαριά ευθύνη το εκλογικό σώμα, καθώς οι υποψήφιοι προεκλογικά δεν είπαν τίποτα, ούτε καν ένα «θα».

Θέλουμε να πιστεύουμε όμως ότι, η απουσία του "ΘΑ" είτε τυχαία είτε σκόπιμα κατά την προεκλογική περίοδο, είθε να μπορεί τιμωρεί το ψέμα και να εγκαινιάζει την ειλικρινή συνεργασία και να είναι η αρχή του μέτρου της σοβαρότητας, της υπευθυνότητας, της αξιοπιστίας και εν τέλει της ελπίδας του τόπου μας.

Το σίγουρο είναι ότι οι αυτοδιοικητικοί καιροί που έρχονται είναι δύσκολοι και ύπουλοι οικονομικά κι αυτός ο μύθος περί αυτοχρηματοδοτούμενου καλά θα είναι, αντί να μας κοιμίσει, να μας αφυπνίσει και να γίνει ιστορία πρότυπης ανάπτυξης και δημιουργίας στο Ζαγόρι.

Καλή Πολιτεία

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΖΑΓΟΡΙΟΥ