Ενιαίο Ζαγόρι: «Ψηφίζω δημοτική αρχή, εκλέγω δημοτική ενότητα»


Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Εκλογική Υπόμνηση

Απανταχού συντοπίτισσες/τες, φίλες/οι και επισκέπτες του Ζαγοριού μας

Αμέσως και με την εκλογή του κ. Παπαναστασίου ως δημάρχου από τις επαναληπτικές εκλογές του 2010, λέγαμε τότε για να έχουμε να ξαναλέμε σήμερα τα καθεξής από τα τότε εξής:

Εκείνο όμως το οποίο δεν είπαμε τότε και αφορά στο πλαίσιο της εκλογής του στο β’ γύρο, δεν το είπαμε για μια σειρά ευνόητους λόγους εκ των οποίων δύο βασικοί (εκλογή - ανάληψη) και οι οποίοι υπάκουαν πλέον νομοτελειακά σε δύο γεγονότα, αφενός μεν στο συντελεσμένο της εκλογής του νέου δημάρχου, αφετέρου δε στην επιθυμία μας για ομαλή εγκατάσταση και ανάληψη καθηκόντων του συνόλου της  νέας δημοτικής αρχής ως δημοτικό συμβούλιο και με τις προσδοκίες μας διατυπωμένες ανεξίτηλα στο παραπάνω ευχητήριο κείμενό μας.

Εύλογα όμως θα διερωτηθείτε τώρα και δικαιολογημένα θα μας απευθύνεται το ερώτημα το οποίο ενδεχομένως και να διατυπώνεται στο ακόλουθο ενδεικτικό φραστικό σχήμα: «Μα γιατί θα πρέπει να μας το πείτε τώρα;»

Θα το πούμε τώρα γιατί τώρα ήρθε το πλήρωμα του χαμένου χρόνου και διευκρινίζουμε ότι σε καμία περίπτωση δε θα σήμαινε αυτό ότι επιχειρούμε να εκφράσουμε εμμέσως στάση υπό μορφή συγκαλυμμένης πρότασης, προκειμένου να επηρεάσουμε τα πράματα του β’ γύρου, καθώς αυτό δεν εμπίπτει στα ουσιαστικά δημοτικά μας ενδιαφέροντα, δεν ευδοκιμεί  καν την ελάχιστη προσδοκία μας προς αυτά και ούτε συνάδει στον "κατ' αρχήν" διαλεκτικό μας ρόλο, παρά μόνο αφορά το από θεσμού εκλογικό σώμα το οποίο ετυμηγορεί πλειοψηφικά και διάφανα.  


Από αυτή και κατά τη γνώμη μας καθαρά διαλεκτική θέση από την οποία ταχτήκαμε στο Ζαγόρι μας για το Ζαγόρι μας και τους νυχθημερόν διαβιούντες ανθρώπους του, εκτιμούμε ότι έχουμε ασκήσει πλήρως την δέουσα κριτική και  με επαρκή τα κατά περίσταση σχόλια προς κάθε αποδέκτη ενασχολούμενο με τα «δημοτικά πράγματα» - ετεροδημότη, "γιαννιώτη" ή "σπιτίσιο" - τηρώντας πάντα αυστηρά το μέτρο της αντικειμενικότητας και της ουδετερότητας, με γνώμονα το “κατ’ αρχήν”  μας και αυτά σε οποιαδήποτε παρέμβασή μας.

Εκείνο όμως το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τηρήσουμε, είναι η απόκρυψη ή αποσιώπηση κάθε επιζήμιων λόγων ή αντίλογων  οι οποίοι θα επισκίαζαν  την οιαδήποτε  πτυχή  μέσα στην οποία  αναζητείται και συζητείται η αλήθεια  των δημοτικών μας πραγμάτων και αυτά πάντα σύμφωνα με την αδέσμευτη και ακηδεμόνευτη ζαγορίσια συλλογική συνείδηση και ασφαλώς με την περί αυτών λιτή μας Διακήρυξη.

Η απάντηση στο ερώτημα «Μα γιατί θα πρέπει να μας το πείτε τώρα;» αφορά μονοσήμαντα στο “πώς” εκλέχτηκε ο κ. Παπαναστασίου το 2010 με τις 1.796 ψήφους του α’ γύρου έναντι των 2.009 του κ. Σπύρου και με τον ακαθάριστο “επιμερισμό” των 1.688  του κ. Σουκουβέλου, ψήφοι οι οποίες σε απλά μαθηματικά συναθροίζονται στον εκλεκτορικό αριθμό 2.518 του β’ γύρου έναντι των 2.225 του κ. Σπύρου, ως μια απλή αντιμετάθεση "άσχετων" υποσυνόλων τα οποία συνυπολογίζεται με τον μηχανισμό των τεσσάρων πράξεων.

Κατά τη γνώμη μας και συνεπικουρούμενης αυτής της “αληθείας των εκλογικών πινακίων”,  ο κ. Παπαναστασίου είτε καλώς είτε κακώς («Αμ' έπος, αμ' έργον») εκλέχτηκε με το απολύτως "Tοπικιστικό Πρόσταγμα”, στο οποίο ενέδωσε "αυθορμήτως" το εκλογικό σώμα του κεντροδυτικού Ζαγορίου και έδωσε τις περίπου 880 και 230 ψήφους στον κ. Παπαναστασίου και στον κ. Σπύρου αντίστοιχα πλην τις 1.200 απέχουσες, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην εκλογή του μειοψηφήσαντα κατά τον α’ γύρο, κ. Παπαναστασίου.

Ναι, δεν πρόκειται για την ανακάλυψη κάποιου πλανήτη, αλλά εκ του αποτελέσματος φαίνεται να έγινε έτσι απλά και όπως ακριβώς το ακούτε αγαπητές/οί συντοπίτισσες/ες.

Βέβαια και σε μας ηχεί περίεργα αυτή η αυθόρμητη σύγκλιση των αριθμών έτσι ώστε να υπαινίσσονται μια ή τυχόν τοπικιστική έκφραση και ως Π.Δ.Ν.Π. λαμβάνουμε το θάρρος και αναλαμβάνουμε το κόστος της γνώμης μας να δημοσιοποιούμε αυτήν την “καλπική” προβληματική, ανεξάρτητα από το πόσο βαρύ ή αιχμηρό, υστερόβουλο ή κακόβουλο και αν ακούγεται αυτό το υπολογιστικό μας επιχείρημα.

Πλην όμως και μακριά από εμάς το να εννοήσει καμιά/κανείς ότι με αυτό το κείμενο μεμφόμαστε το εκλογικό σώμα ή τον τότε εκλεγέντα, καθώς πολύ απλά και περιφρονώντας κυριολεκτικά αυτήν την ιδιότυπη αριθμητική προσέγγιση του “μέλλοντος δημοτικού Ζαγορίου”, διατεινόμαστε στα πέντε σημεία του ζαγορίσιου ορίζοντα (κοινωνία, περιβάλλον, πολιτισμός, ενότητα, ανάπτυξη) ότι, αυτό το τότε "Tοπικιστικό Πρόσταγμα” αμαύρωνε εντελώς και ενδεχομένως "άθελά του" την ιδέα του Ενιαίου Ζαγορίου και προφανώς ανέστειλε την οιονεί ισχύ της, μια ιδέα η οποία θέλει να αποτελεί τη μόνη γενεσιουργό δύναμη ενότητας και εγγύηση δημιουργίας στην προοπτική μιας ισόρροπα ήπιας και επωφελούς ανάπτυξης στο Ζαγόρι.

Στον επίλογό μας, τοποθετούμε την ακλόνητη πεποίθησή μας ότι όλα τα παραπάνω περιγραφικά ή ερμηνευτικά σχόλια είχαν θέση υπενθύμισης και μόνον υπενθύμισης, ενός στατιστικού εκλογικού γεγονότος το οποίο εκδηλώθηκε τότε ως στάση και η οποία στάση καλό θα ήταν για το Ζαγόρι μας, να μην εξελιχθεί μηδέποτε σε συμπεριφορά και αυτό ανεξαρτήτως των πραγμάτων ή των προσώπων, των εκλογών ή των επιλογών, καθώς σε αυτήν την κρίσιμη ημερών δημοτική μας ζωή, τα πάντα χρήζουν μιας επαρκούς αιτιολόγησης συνοδευόμενης και από μια ιδέα προκαταβολικής βεβαιότητας, για τα περαιτέρω Κοινά και Συμφέροντα του Ζαγορίου.

Με ζαγορίσια εκτίμηση  

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΖΑΓΟΡΙΟΥ