Ζαγορίσιος ο τελευταίος Πασάς των Ιωαννίνων;

20/02/2020 
   


Ο Εσάτ Πασάς ή Μπουλζιάτ  Γιάνγιαλη και ο αδερφός του Βεχήπ Μπέης 

Ο Εσάτ Πασάς
Ο Εσάτ πασάς (1862 – 1952) γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννινα. Ήταν απόγονος της ξακουστής ελληνικής οικογένειας των Γλυκήδων, από το χωριό Γλυκή της Παραμυθιάς.
Είχε όμως και ζαγορίσια καταγωγή από το χωριό Μπούλτζη, τη σημερινή Ελάτη ;
Ο πατέρας του Mehmet Ermin Efendi χρημάτισε δήμαρχος στην πόλη των Ιωαννίνων.
Το 1890 αποφοίτησε από τη στρατιωτική Ακαδημία του Βερολίνου. Το 1912 - 1913 ως αρχιστράτηγος των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, υπερασπίστηκε την πόλη των Ιωαννίνων από τις επιθέσεις του ελληνικού στρατού.
Όταν όμως διαπίστωσε ότι όλα τα τουρκικά οχυρά έπεσαν στις ένοπλες ελληνικές δυνάμεις, για να σώσει την πόλη από την ολοκληρωτική καταστροφή και να σταματήσει την αιματοχυσία, απευθύνθηκε στους προξένους της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Ρουμανίας και της Αυστροουγγαρίας, καθώς και στο Μητροπολίτη Γερβάσιο για την παράδοση της πόλης.
Στις 20 Φλεβάρη 1913 και ώρα 23.00 δύο (2) Τούρκοι αξιωματικοί συνοδευόμενοι από τον Επίσκοπο Δωδώνης επέδωσαν στο ελληνικό στρατηγείο επιστολή του Εσάτ πασά και των προξένων για την άνευ όρων παράδοση των τουρκικών δυνάμεων και της πόλης των Ιωαννίνων. Σύμφωνα με τις επιστολές αυτές στις 04.30 της 21 Φλεβάρη 1913 υπογράφτηκε το σχετικό Πρωτόκολλο.
Από την ώρα αυτή η πρωτεύουσα της Ηπείρου, τα Ιωάννινα, ήταν ελεύθερα, ελληνικά !!
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1913 ο Εσάτ πασάς αναχώρησε από την Αθήνα για την Κωνσταντινούπολη.
Στις 10 Δεκεμβρίου 1913 διορίστηκε αρχηγός του Τρίτου Σώματος στρατού στην Καλλίπολη.
Τον Μάη του 1928 επισκέφτηκε τα Γιάννινα (ΕΔΩ
Το 1934 o Εσάτ πασάς ονομάστηκε Mehmet Esat Bülkat
Και το 1952 απεβίωσε στην Κωνσταντινούπολη.
(…) Δεν έμοιαζε (ο Εσσάτ πασάς) ούτε κάν τους συμπολίτες του Τουρκογιαννιώτες. Τα ευγενικά του χαρακτηριστικά, το ρόδινο λεπτό του δέρμα πρόδιναν τη ζαγορίσια καταγωγή του. Απόγονος της αρχοντικής γιαννιώτικης οικογενείας των Γλυκήδων, των ξακουστών τυπογράφων της Βενετιάς και με άλλους προγόνους στην αριστοκρατική Μπούλτζη του Ζαγοριού, μπορούσε να γίνει σαν εξωμότης, σκληρός για τα Γιάννινα τύραννος, όπως και άλλοι Τουρκογιαννιώτες. Αλλά δεν το θέλησε. Κι όταν ο Κεμάλ ανάγκαζε τους Τούρκους να πάρουν και από ένα επίθετο, ο Εσσάτ προτίμησε το Μπουλζιάτ Γιάνγιαλη (Εσσάτ __ __ ) για να τιμήσει τις γενέτειρες των προγόνων του. Αν ήθελε, το λίγο καλαμπόκι που μοίραζαν στους Χριστιανούς, θα το έδινε στους στρατιώτες, που πεινούσαν. Δεν το έκανε, αν και τους έβλεπε να βγάνουν ρίζες στα χωράφια και να τις μασούν ωμές. Χριστιανοί είδαν Τούρκους στρατιώτες, φυγάδες του μετώπου να τριγυρίζουν στα σφαγεία για να βρουν κανένα πεταμένο παχύ έντερο, να το ξεπλύνουν πρόχειρα στο νερό της λίμνης και να το καταπιούν ωμό. Ο Θεός ας αναπαύσει τη χριστιανική ψυχή του μωαμεθανού Εσσάτ που μπόρεσε και ξεχώρισε το χριστιανικό καθήκον από το στρατιωτικό. Διαφορετικά οι Γιαννιώτες Χριστιανοί δε θα ζούσαν για να χειροκροτήσουν στις 21Φεβρουαρίου τους ελευθερωτές αδελφούς τους, κι ούτε θα δοκίμαζαν την ανεκλάλητη χαρά της λευτεριάς »
Πηγή:  periodikostep.gr
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων (Α΄ μέρος)
- Ηπειρωτική Εστία (περιοδικό) , Φεβρουάριος 1961, τ. 106, σελ. 131

Βεχήπ μπέης, ο διοικητής των οχυρών  Μπιζανίου 



«[…]
Να σημειώσουμε ότι διοικητής των οχυρών των Ιωαννίνων ήταν ο αδελφός του Εσάτ, Βεχήπ μπέης.

Καταγόταν πιθανότατα από το Λεσκοβίκι και ήταν απόγονος χριστιανικής οικογένειας που εξισλαμίστηκε βίαια. Ο ίδιος ο Βεχήπ μπέης ανέφερε ότι πρόγονός του ήταν η Βασιλική Γλυκή, της ονομαστής οικογένειας των Γλυκήδων, Βενετών τυπογράφων.
[…]»

UNAN ORDUSUNDA GÖREV YAPAN BİR TÜRK SUBAYI VEHİP 
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, ο Vehip Pasha αποκτά μια ιδιότητα που δεν είναι τόσο γνωστή στην τουρκική ιστορία. Ο Vehip Pasha υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό κατά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο με την άδεια που έλαβε μετά από αναφορά του στον Έλληνα Βασιλιά. Έγγραφο σχετικά με τον Ehip Pasha που υπηρετεί στον ελληνικό στρατό.  

 Πηγή: studylibtr.com
Πηγή:  cognoscoteam.gr

Περισσότερα για Εσάτ Πασά - βιογραφικό... Ο Εσάτ Πασάς των Ιωαννίνων είχε και ελληνικό αίμα;